Bedrijfsruimte; zakelijke verhuur: zorg dat je niet voor verrassingen komt te staan!

De wet maakt onderscheid tussen twee soorten zakelijke verhuur: “winkelbedrijfsruimte” en “overige bedrijfsruimte”. Verhuur je overige bedrijfsruimte? Dan mag je met jouw huurder zo ongeveer alles afspreken wat je wilt. Verhuur je een winkelbedrijfsruimte? Dan is het opletten geblazen. Een voorbeeld gaf ik al in een eerder blog.

Bij zakelijke (ver)huur kunnen verschillende regels gelden. De wet geeft een huurder van winkelbedrijfsruimte veel privileges, ook al staan die privileges niet in het huurcontract. Bijvoorbeeld: zeg je als verhuurder van een winkelbedrijfsruimte de huurovereenkomst op? Dan eindigt de huurovereenkomst niet als de huurder daarmee niet instemt. Je zult moeten aankloppen bij de rechter. Voordat de rechter zijn uitspraak doet ben je al gauw één tot twee jaar en heel wat kosten verder. De uitkomst is dan ook nog eens onzeker. Gaat het om overige bedrijfsruimte? Dan eindigt de huurovereenkomst gewoon door opzegging van verhuurder – mits dat van tevoren goed is afgesproken natuurlijk.

Wel zo handig dus om te weten wanneer sprake is van welk soort bedrijfsruimte. Er kleven tal van verschillen (inclusief voor- en nadelen) aan wat voor soort bedrijfsruimte je gaat (ver)huren.

De eerste categorie zakelijke huur. De wet gebruikt er wat meer woorden voor, maar bottomline is: een winkelbedrijfsruimte is een ruimte die in de huurovereenkomst is omschreven als detailhandelsbedrijf, restaurant, café, afhaal- of besteldienst of ambachtsbedrijf. De winkelbedrijfsruimte moet daarnaast voor het publiek toegankelijk zijn en de spullen of diensten moeten rechtstreeks aan bezoekers van de winkelbedrijfsruimte worden geleverd. Een ezelsbruggetje: er moet sprake zijn van een fysiek verkooppunt. Een verkooppunt dat uitsluitend voor leden van een besloten organisatie toegankelijk is, is niet voor het publiek toegankelijk. Dat is dus géén winkelbedrijfsruimte. Een kiosk op straat waarbij je aan een open venster een frietje koopt, is dan weer wel een winkelbedrijfsruimte.

Dit noem ik de “rest-rubriek”. De wet definieert deze categorie namelijk niet. Is een pand geen woonruimte of winkelbedrijfsruimte? Dan is het een “overige bedrijfsruimte”. Denk bijvoorbeeld aan een kantoor, parkeergarage of fabriekshal. In de meeste gevallen betreft het een vorm van zakelijke verhuur, maar ook de gewone opslagruimte valt hieronder.

De rechter weegt per geval altijd alle omstandigheden. Jouw situatie kan dus een andere uitkomst hebben, maar hieronder enkele voorbeelden:

Kortom: bedenk goed welk soort bedrijfsruimte je (ver)huurt. Doe je dit niet, dan kun je zomaar eens voor verrassingen komen te staan.